Oprac.Część 1Część 2Część 3Część 4Część 5Część 6Część 7Część 8Część 9Część 10Interp./Char.
Musimy jeszcze…
Przedostatni wątek wywiadu dotyczy pytań typu: “Jesteś Żydem, więc dlaczego przeżyłeś?” zadawanych przez wojska wkraczające do stolicy i nie tylko. Edelman dwukrotnie uniknął śmierci. Po raz pierwszy Niemiec strzelający do niego na Nowolipkach nie trafił, miał widocznie astygmatyzm. Po raz drugi uratował go Mietek Dąb, policjant żydowski, który zabrał go z wozu wiezionego do wagonów. Niemcom brakowało kilku Żydów do limitu 10 tys. Mietek nakłamał, że jest jego bratem.
W mieszkaniu ojciec Mietka zdenerwował się na syna. Znowu za darmo kogoś uratował. Przecież mógł za to brać pieniądze i dostatnio żyć. Ten cieszył się, miał dobry uczynek i dostanie się do nieba. Ojciec nakrzyczał na niego, bo Boga tam nie ma, a jeśli jest to po stronie Niemców. Kolejnego dnia zabrano ojca Mietka i nie zdążył zdjąć go z wozu. Sam poszedł do lasu do partyzantki.
Te dziewczynki…
Do szpitala trafiały dziewczynki ze zwężonymi zastawkami serca. Optymalne działanie serca tłumaczył inżynier Sejdak, rozmawiał on z kardiochirurgiem Edelmanem. Dla niego jest ono jednym z wielu mechanizmów. Samo siebie reperuje. Kiedy nadchodzi taki czas, że nie potrafi samo siebie regenerować, wówczas pojawiaj się choroby. Optymalne bicie serca to 4200 uderzeń na godzinę, na dobę 100 tys. razy.
Może zatem przetłoczyć 7 tys. litrów krwi, czyli 5 ton. Posiada duże rezerwy wydajności i samo regeneruje zużyte części. Sejdak pracował nad stworzeniem zastępczego serca. Kosztowało 400 tys. i miał nieprzyjemności w zakładzie. Sztuczne serce może działać w trakcie operacji. Pan Bóg nad tym czuwa. Przypomniał mu się Stefan Sawicki. Dostał pistolet i miał iść z nimi na akcję. Była taki szczęśliwy, że z pistoletem pobiegł do cukierni.
Pechowo wszedł tam niemiecki żołnierz. Zauważył broń u Stefka. Wyprowadził go ze sklepu i zastrzelił na miejscu. Czasami praca kardiochirurga przypomina wyścig z czasem. Tak było w przypadku Rudnego. Akurat miał zawał, gdy blok operacyjny był zamknięty, nie było sióstr instrumentariuszek. Profesor Jan Moll miał przedtem nieprzyjemności w pracy i dostał wymówienie. Solidarnie z nim z pracy chciały odejść Elżbieta Chętkowska i Aga Żuchowska.
Chodzi o to, by osłonić płomień świecy, ludzkiego życia. Niczego nie można być pewnym. Dlaczego Chętkowska wzięła truciznę, dlaczego córka Zygmunta w USA zażyła środki nasenne i też zmarła. W walce o życie nigdy nie wiadomo, czy Bóg wygrał, a może człowiek. Pozornie może wyglądać na zwycięstwo lekarza, ale po operacji okaże się, że jednak pacjent umiera. Masza, ocalała z kanałów, spotkała go na pogrzebie w Izraelu. Mimo 3 tys. kilometrów od Warszawy ona słyszała i wciąż słyszy krzyk chłopca palonego w getcie przez Niemców.
Po operacji są godziny i dni oczekiwania na odpowiedź, jak zareaguje organizm. Czy żyły i tętnice wytrzymają, czy pacjent przeżyje. Dopiero wtedy można sobie uzmysłowić proporcje: 1:400 tysięcy. Każde życie dla każdego oznacza 100% i to ma znaczenie.
KONIEC STRESZCZENIA
INTERPRETACJA
“Zdążyć przed Panem Bogiem” ukazuje realia życia w getcie warszawskim w latach 1942 i podczas powstania w 1943 roku. Ostatni z żyjących dowódców powstania, jeden z wielu świadków tych wydarzeń, daje świadectwo zbrodni hitlerowskich Niemiec. Tytuł sygnalizuje chęć przeżycia śmierci w sposób godny. Tylko o to chodziło powstańcom, chcieli umierać z godnością, czego odmawiano im do tej pory, traktując jak zwierzęta i prowadząc na rzeź setki tysięcy ludzi. Po wojnie Edelman był kardiochirurgiem, walczył o życie swoich pacjentów, chciał zdążyć przed Panem Bogiem, który gasił ludzkie życie jak wiatr płomień świecy.
CHARAKTERYSTYKA POSTACI
Marek Edelman – ostatni z żyjących przywódców powstania w getcie warszawskim z 1943 roku, odważny, honorowy, prawdomówny, bezkompromisowy, wybitny kardiochirurg, jeden z pionierów operacji na otwartym sercu i transplantacji serca.
Hanna Krall – dziennikarka przeprowadzająca wywiad z Edelmanem;
prof. Jan Moll – naukowiec, współpracownik Edelmana.
Elżbieta Chętkowska, Aga Żuchowska – lekarze, współpracownicy Edelmana,
Bubnerowa, Rzewuski, Wilczkowski, Genowefa Kwapisz, Rydny – pacjenci Edelmana.
Oprac.Część 1Część 2Część 3Część 4Część 5Część 6Część 7Część 8Część 9Część 10Interp./Char.