Przypowieść o uczcie królewskiej

Przypowieść o uczcie królewskiej Mat. 22, 1-14

1 A Jezus znowu w przypowieściach mówił do nich:

2 «Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi.

3 Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść.

4 Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: “Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę!”

5 Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa,

6 a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy [ich], pozabijali.

7 Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić.

8 Wtedy rzekł swoim sługom: “Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. 9 Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie”.

10 Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala zapełniła się biesiadnikami.

11 Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka, nie ubranego w strój weselny.

12 Rzekł do niego: “Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego?” Lecz on oniemiał.

13 Wtedy król rzekł sługom: “Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”.

14 Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych».

Jezus porównuje tutaj królestwo niebieskie do uczty weselnej, jaką pewien król urządził swemu synowi. Rozesłał posłańców do znajomych z zaproszeniem na ucztę. Ci jednak zignorowali je, a niektórzy pozabijali służących.

Król wysłał tam wojska z rozkazem egzekucji na nieposłusznych poddanych. Do swoich sług powiedział, że przygotował ucztę, ale zaproszeni goście nie okazali się godni. Dlatego nakazał wyjść sługom na drogi i zaprosić na ucztę wszystkich napotkanych ludzi, złych i dobrych.

Król podczas biesiady nakazał wyprowadzić jednego z gości, który nie miał stroju weselnego. Służba wrzuciła go do lochu.

Wymowa

Jezus naucza, iż “wielu jest powołanych, lecz mało wybranych” Mat. 22. 14. Oznacza to, iż wielu ludziom dane jest poznać tajemnice wiary, niektórzy jednak nie stosują sie do zaleceń prawa i w związku z tym nie będą mogli cieszyć się ucztowaniem – nie wejdą do raju.