Przypowieść o synu marnotrawnym

Przypowieść o synu marnotrawnym Łukasz 15, 11-32

11 Powiedział też: «Pewien człowiek miał dwóch synów.

12 Młodszy z nich rzekł do ojca: “Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada”. Podzielił więc majątek między nich.

13 Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie.

14 A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek.

15 Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola żeby pasł świnie.

16 Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał.

17 Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę.

18 Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie;

19 już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników.

20 Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go.

21 A syn rzekł do niego: “Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem”.

22 Lecz ojciec rzekł do swoich sług: “Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi!

23 Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się,

24 ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”. I zaczęli się bawić.

25 Tymczasem starszy jego syn7 przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce.

26 Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć.

27 Ten mu rzekł: “Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego”.

28 Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu.

29 Lecz on odpowiedział ojcu: “Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi.

30 Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę”.

31 Lecz on mu odpowiedział: “Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy.

32 A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się”».

Pewien człowiek miał dwóch synów. Któregoś dnia młodszy z nich zażądał, aby ojciec wypłacił mu jego część majątku, ponieważ on chce odejść z domu i sam zarządzać swoimi pieniędzmi. Podczas gdy starszy ciężko pracował, młodszy poszedł w świat i roztrwonił pieniądze. Doszło do tego, iż cierpiał nędzę, podejmował każdą pracę i służył jako pasterz świń. Podjadał im paszę.

Pewnego dnia rozmyślał nad sobą i postanowił wrócić do ojca, gdyż służący ojca mieli lesze życie niż on. Postanowił przeprosić ojca za to, co uczynił.

Po powrocie okazał skruchę i przeprosił ojca za wszystko zło, jakie mu wyrządził. Nie spodziewał się dobrego przyjęcia, a jednak ojciec kochał go i nakazał przygotować wynędzniałemu chłopcu ucztę. Cieszył się z jego powrotu.

Gdy do domu wrócił starszy syn, miał za złe ojcu, iż urządził wystawną ucztę temu, który przetrwonił majątek, a nie jemu. Przez cały czas ciężko pracował dla ojca i pomnażał jego majątek, a ojciec nie pozwalał mu na ucztowanie z przyjaciółmi.

Ojciec uspokoił starszego syna słowami, że należy cieszyć się z powrotu syna marnotrawnego, ponieważ był umarły, ale znów ożył, zagubił się w życiu, lecz odnalazł się.

Wymowa

Marnotrawny – rozrzutny, to człowiek bezmyślnie trwoniący majątek.

– Ojcem w przypowieści jest Bóg, który wybacza swoim dzieciom grzechy i z powrotem przyjmuje do grona wiernych. Oni też mają szansę cieszyć się życiem wiecznym w raju, mimo iż zbłądzili, zmarnotrawili majątek, jakim może być zaufanie, którym obdarzał ich Pan.

– Przypowieść ma także charakter dydaktyczny i zwraca uwagę na relacje rodzinne pomiędzy dwoma pokoleniami. Zachowanie syna marnotrawnego jest przestrogą dla innych młodych ludzi, których może spotkać zły los.