Przypowieść o skromności

Przypowieść o skromności Łukasz 14, 7-11

7 Potem opowiedział zaproszonym przypowieść, gdy zauważył, jak sobie pierwsze miejsca wybierali. Tak mówił do nich:

8 «Jeśli cię kto zaprosi na ucztę, nie zajmuj pierwszego miejsca, by czasem ktoś znakomitszy od ciebie nie był zaproszony przez niego.

9 Wówczas przyjdzie ten, kto was obu zaprosił, i powie ci: “Ustąp temu miejsca!”; i musiałbyś ze wstydem zająć ostatnie miejsce.

10 Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu. Wtedy przyjdzie gospodarz i powie ci: “Przyjacielu, przesiądź się wyżej!”; i spotka cię zaszczyt wobec wszystkich współbiesiadników.

11 Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony».

Jezus przestrzega, aby się nie wywyższać. Daje przykład uczty, na którą pan zaprasza swoich znajomych.

Nie należy siadać na głównym miejscu, aby potem pan nie przyszedł i nie zażyczył sobie, aby przesiąść się na dalsze miejsca, ponieważ przyszedł ktoś ważniejszy.

Zaproszeni na ucztę mamy zajmować miejsce dalsze. Być może pan przyjdzie i zaprosi nas bliżej, czyniąc nam wówczas wielki zaszczyt i wyróżniając nas.

Nie jest ważne, w której ławce w kościele siedzisz, ważne, aby kochać Boga i dawać świadectwo tej miłości wobec innych ludzi.

Wymowa

Przesłaniem przypowieści jest konkluzja – “kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony” Łukasz 14, 11.