Oprac.Tom 1 Roz. 1-7Tom 1 Roz. 8-14Tom 1 Roz. 15-26Tom 2 Roz. 1-10Tom 2 Roz. 11-21Tom 2 Roz. 22-32Tom 2 Roz. 33-40Tom 3 Roz. 1-10Tom 3 Roz. 11-19Tom 3 Roz. 20-30Interp./Char.Kmicic i Oleńka
INTERPRETACJA
Jest to powieść dwuwarstwowa, historyczna i przygodowa. W warstwie historycznej głównym wątkiem jest ukazanie Rzeczpospolitej w okresie najazdu Szwedów w latach 1655/56. z kolei wątek przygodowy to ukazanie przemiany bohatera Kmicic/Babinicz i walka Kmicic-Radziwiłł o serce Aleksandry Billewiczówny.
MINI CHARAKTERYSTYKA
Andrzej Kmicic – chorąży orszański, młodzieniec z magnackiego rodu woj. smoleńskiego, przechodzi przemianą wewnętrzną z warchoła i zawadiaki staje się patriotą i wielkim obrońcą Jasnej Góry, króla i Polski. Jest świetnym żołnierzem i dowódcą, ma autorytet, bardzo dobrze walczy i jest odważny. Na początku jest oddanym zdrajcy Radziwiłłowi, ale po rozmowie z Bogusławem Radziwiłłem odkrywa prawdę i postanawia się zmienić. Pod nazwiskiem Babinicza rusza na południe Polskie, aby wyjednać przebaczenie u matki boskiej za grzechy oraz oddać się na służbę króla Jana Kazimierza.
Aleksandra Billewiczówna – młoda i piękna szlachcianka z szanowanej rodziny, jest gorącą zwolenniczką Jana Kazimierza i patriotką, wychowana w rodzinie i tradycjach katolickich, bardzo wrażliwa na krzywdę ludzką, wpływa na Kmicica, aby ten nawrócił się i przestał służyć zdrajcy.
Janusz i Bogusław Radziwiłłowie – Janusz to wojewoda wileński i hetman wielki litewski, Bogusław to książę koniuszy litewski brat Janusza; magnaci litewscy zarozumiali i pyszni, dumni ze swego pochodzenia, pragną oderwać Litwę od Polski za cenę korony, podpisują ugodę z Karolem Gustawem oraz z elektorem Prus, są niemoralni i nielojalni, Bogusław ma się także za zdobywcę serc niewieścich, a ponieważ Oleńka nie odwzajemnia jego uczuć, porywa się na różne sposoby, aby ją zdobyć.
Onufry Zagłoba– szlachcic starszy wiekiem, wolontariusz, wielki patriota, pierwszy rzuca w twarz Januszowi Radziwiłłowi słowo „zdrajca”. Jan Skrzetuski nazywa go ojcem, bo wiele dobrego dla niego uczynił. Ma przydomek Ulissesa (Odys), bowiem potrafi wyjść z każdej sytuacji. Jest także warchołem, potrafi pić na umór i wszczynać burdy, podjudzać szlachtę do wystąpień przeciwko prawu (w Warszawie).
Michał Jerzy Wołodyjowski– młody szlachcic, pułkownik chorągwi laudańskiej, sławny szermierz, chociaż niski wzrostem to wielki sercem patriota i przyjaciel Zagłoby, Skrzetuskiego, Rzędziana. Mimo iż sam jest wybitnym żołnierzem, nie narzuca swoich zdań i opinii, nie robi kariery. Jest skromny i kochliwy, nie ma jednak szczęścia u płci pięknej i w miłości. Pokonuje w pojedynku Kmicica, a także Kanneberga uchodzącego wśród Szwedów za mistrza szpady.
Kulwiecówna– ciotka i opiekunka Oleńki.
Roch Kowalski– szlachcic znany z małego rozumu i ogromnej siły, łamał podkowy w rękach; Zagłoba przekonał go, że jest jego wujem, a w ten sposób uratował siebie i innych pułkowników od śmierci w Birżach; jest odważny i gwałtowny, sam chciał porwać strażników szwedzkich i poprzysiągł zabić króla Karola, co prawie by mu się udało, dwukrotnie.
Rzędzian z Wąsoszy– starosta, kiedyś służył u Skrzetuskiego, jest wyrachowany i wszystko przelicza na pieniądze; jest przyjacielem Zagłoby, Skrzetuskiego i Wołodyjowskiego.
Sakowicz– starosta, szlachcic wielkiego rodu i przyjaciel Bogusława Radziwiłła, to on podsuwa mu różne pomysły złamania cnoty Oleńki, później sam stracił głowę i chciał się ożenić z Anusią, lecz ta zadrwiła z niego; bardzo silny potrafił zatrzymać powóz w ruchu gołymi rękami.
Jan Kazimierz– prawowity król Rzeczpospolitej, któremu szlachta odmówiła posłuszeństwa, a potem wzywała do powrotu. Jest osobą łagodną i religijną, poświadczają tego śluby złożone we Lwowie i czyniące Matkę Boską królową Polski. W sytuacjach tragicznych jest w stanie wyjąć szablę i walczyć jak zwykły żołnierz.
Tomasz Billewicz – starosta rosieński, stryj Aleksandry, odważny i honorowy, bogaty i nieco naiwny. Po uderzeniu go przez Bogusława jest żądny zemsty, ucieka z Taurogów i zbiera oddział wolontariuszy walczący przeciwko Szwedom.
Anusia Borzobohata-Krasieńska – kobieta 25-letnia, szlachcianka z dworu Wiśniowieckich, słynąca z urody, rozkochiwała w sobie wszystkich mężczyzn, a wszyscy bardzo jej pragnęli. To samo stało się w Taurogach i dzięki miłości Brauna mogły z Oleńką uciec. Rozkochała w sobie Sobiepana i to mogło skończyć się dla niej źle.
Stefan Czarniecki – hetman, kasztelan krakowski, doskonały wódz i strateg, człowiek skromny i małomówny.
Paweł Sapieha – hetman, wielki patriota, który spieniężył cały swój majątek, aby ratować ojczyznę, bardzo dobry wódz, lubił także huczne bale.
Jerzy Lubomirski – marszałek koronny, magnat zadufany w sobie, ale patriota.
Augustyn Kordecki – przeor na Jasnej Górze, którego męstwo i odwaga doprowadziły Szwedów do klęski.
Hieronim Radziejowski – zdrajca, podkanclerz koronny, dzięki któremu wojska szwedzkie wkraczają i skutecznie zajmują Wielkopolską.
Karol Gustaw – król szwedzki, uzurpator, tyran i wybitny polityk, który strachem i obietnicami potrafił podbić tak wielki kraj jak Polska.
Kiemlicze – ojciec, a także synowie Kosma i Damian to uboższa szlachta wierna Kmicicowi, pazerni na majątek i drogocenne rzeczy, są odważni i waleczni, pilnują też aby Andrzejowi nic się nie stało.
Soroka – wachmistrz Kmicica, który kilkadziesiąt lat służył w wojsku, odważny i wierny, skromny wiezie sakiewki Kmicica z Częstochowy mimo przymierania głodem nie kupuje żywności, dlatego Kmicic ratuje mu życie, kiedy Bogusław zaostrzył dla wachmistrza pal.
Oprac.Tom 1 Roz. 1-7Tom 1 Roz. 8-14Tom 1 Roz. 15-26Tom 2 Roz. 1-10Tom 2 Roz. 11-21Tom 2 Roz. 22-32Tom 2 Roz. 33-40Tom 3 Roz. 1-10Tom 3 Roz. 11-19Tom 3 Roz. 20-30Interp./Char.Kmicic i Oleńka