Ludzie bezdomni Interpretacja
„Ludzie bezdomni” interpretacja Stefana Żeromskiego to powieść obyczajowa. Ukazuje problematykę bezdomności widzianą symbolicznie i interpretowaną na kilku poziomach semantycznych. Po pierwsze widzimy w niej przekrój społeczny końca XIX wieku. Jest to okres wzrostu znaczenia uprzemysłowienia i postępu ekonomicznego Europy, także na obszarach zaborów. Najliczniejszą grupę społeczną stanowią robotnicy i chłopi, których Żeromski pokazuje w Warszawie i Sosnowcu, a chłopów w Cisach. W zasadzie nikt się z ich zdaniem ani życiem nie liczy. Zadaniem robotników czy chłopów jest praca dla panów i właścicieli. Żyją w warunkach urągających przyzwoitości. Opisy nor, bud, czworaków i ruder są w powieści niemal naturalistyczne. W takiej sytuacji nie sposób leczyć chorób, ponieważ ludzie leczenie po powrocie do „domów” znowu zapadają na choroby.
Bezdomnym jest także Tomasz Judym. Nie tylko dlatego, że nie ma stałego miejsca zamieszkania i tuła się po świecie. Po referacie u Czernisza jest także wyobcowany ze środowiska lekarskiego, do którego należy. Nie ma szczęścia w pracy, popada w konflikty, ponieważ nie godzi się na kompromisy. Nie znajduje szczęścia w życiu osobistym. Zakochał się w Natalii i pewnie mógłby z nią wieść dostatnie i udane życie, ale ona wybrała Karbowskiego. Oświadcza się Joasi, uroczej i dobrej kobiecie, ale nieoczekiwanie rezygnuje z jej uczucia i życia osobistego, by nieść pomoc biednym, bo czuje się za nich odpowiedzialny.
Bezdomność Joasi polega na braku szczęścia w życiu. Nie ma swojego gniazda, do którego mogłaby wracać w sensie domu, nie ma też własnej rodziny i żyje życiem swoich pracodawców. Współpracowała z Judymem w szpitalu w Cisach i jest gotowa do takiej pracy przez resztę życia, lecz on ją odrzucił. Bezdomny jest jej brat, który po upadku powstania został zesłany na Sybir i umarł na zesłaniu z dala od ziemi ojczystej.
Przykładem kolejnej odmiany bezdomności są emigracje niektórych bohaterów. Wiktor wraz z rodziną jest bezdomny w sensie braku perspektyw na przyszłość. Decyduje się na wyjazd przez Szwajcarię do Ameryki. Emigrantem z zakazem wjazdu do kraju jest Les-Leszczykowski. Po upadku powstania styczniowego nie może wrócić do ojczyzny, ale interesuje się nią i jest gotowy na każde poświęcenie.
Bezdomny jest Korzecki. Mógłby być człowiekiem zamożnym, mieć dobrą pracę z dala od Zagłębia. Jednak nie podoba mu się niesprawiedliwość i zło świata. Popełnia samobójstwo i rezygnuje z życia, na które się nie zgadza.
MINI CHARAKTERYSTYKA
Dr Tomasz Judym – młody (26-28 lat), nieszczęśliwy w dzieciństwie, pracowity, idealista, altruista, naiwny, rozmarzony, nieprzystosowany do świata, odważny, pełen poświęcenia, oddany, wierny ideałom, samodzielny i samotny.
Joanna Podborska – młoda (26 lat), osierocona w dzieciństwie, energiczna, pracowita, romantyczka zakochana w Tomaszu, samodzielna i samotna, dumna, pełna godności.
Natalia Orszeńska – młoda (17 lat), cyniczna, kokieteryjna, odważna w sądach i docinkach, ucieka z utracjuszem i karciarzem Karbowskim, ograniczona.
Wiktor Judym– brat Tomasza, nieszczęśliwy w dzieciństwie, pracowity, oddany rodzinie, chce polepszyć ich warunki życia, emigruje,.
Korzecki – inżynier, zdolny, pracowity, idealista, altruista, bezradny, dekadencki, popełnia samobójstwo.