Oprac.Księga 1Księga 2Księga 3Księga 4Księga 5Księga 6Księga 7Księga 8Księga 9Księga 10Księga 11Księga 12EpilogJacek SoplicaOpisyTekst
Oryginalny spis zawartości Księgi
Wróżby wiosenne — Wkroczenie wojsk — Nabożeństwo — Rehabilitacja urzędowa śp. Jacka Soplicy — Z rozmów Gerwazego i Protazego wnosić można bliski koniec procesu — Umizgi ułana z dziewczyną — Rozstrzyga się spór o Kusego i Sokoła — Za czym goście zgromadzają się na biesiadę — Przedstawienie wodzom par narzeczonych.
Streszczenie
“Pan Tadeusz” Księga 11 Rok 1812 rozpoczyna się od opisu przyrody, wiosny, która budzi się leniwie w przyrodzie i wśród ludzi. Wszyscy szykowali się do wojny. Taką wiosnę pamięta poeta ze swego dzieciństwa.
Na Litwę wkroczyły wojska Napoleona.
Do Soplicowa zjechał generał Dąbrowski, Kniaziewicz, Giedrojć i Grabowski z 40 tys. wojska.
Wojski kucharzy i przygotowuje biesiadę. Mają się odbyć zaręczyny trzech par, a generał Dąbrowski zażyczył sobie polskiego obiadu.
Opis książki kucharskiej, potraw [124].
Rozpoczął się poranek Najświętszej Panny Kwietnej.
Opis wschodu słońca [161].
Rehabilitacja (uniewinnienie) Jacka Soplicy
Po mszy zabrał głos Podkomorzy a słuchali go oficerowie i ludność litewska. Opowiadał ludziom o bohaterstwie Jacka Soplicy, którego znali wszyscy i mieli za zdrajcę. On jednak uciekł z kraju i odkupił swoje winy w Rzymie. Brał udział w bitwie pod Hohenlinden, gdzie uratował życie wojskom przenosząc rozkazy, był ranny pod Samosierrą, a potem jako Robak przybył na Litwę przygotować powstanie narodowe. Napoleon przyznał mu Legię Honorową.
Podkomorzy ogłasza, iż wszystkie czyny Jacka Soplicy zostały mu wybaczone i on sam zrehabilitowany, przywrócony do czci. Ktokolwiek będzie podważał jego dobre imię, narazi się na konsekwencje prawne. Protazy i Gerwazy stali razem i słuchali przemówienia.
Protazy wspomina Zosię sprzed roku i Gerwazy żałuje, że jej mężem będzie Soplica, ale cóż. Wojski chciał dokończyć historię Denassów i Rejtana, ale nie chciano go słuchać.
Ułan Tadeusz rozmawia w ogrodzie z Zosią, swoją narzeczoną. Namawia ją, aby poradziła się swego serca, czy chce wyjść za niego. Jest ranny i na razie będzie na Litwie instruktorem, więc będą mogli być razem. Zosia wspomina ich ostatnie pożegnanie, modliła się o jego szczęśliwy powrót. Kocha go.
Rejent jest zachwycony swoja narzeczoną Telimeną. Asesor wraz z nim czekają na pościg za zającem. Wojski wypłasza zająca i Kusy z Sokołem pędzą. Oba psy razem wpadły na szaraka i Wojski ogłasza remis. Kazał się im pogodzić i podać ręce.
Rejent wręcza Asesorowi rząd, czyli siodło na konia bez konia, który teraz na wojnę zabrany, w dowód przyjaźni. Z kolei Asesor daje mu smycz z obrożą ze złotymi kolcami. Nastała między nimi zgoda. Mówiono potem, że zająca tego Wojski wyhodował w domu i puścił specjalnie, aby zjednać panów.
Wszyscy oficerowie byli zachwyceni Zosią i jej litewskim strojem.
Opis Zosi w stroju litewskim [628].
Sędzia rozpoznał Hrabiego i serdecznie przywitali się.
Tadeusz i Zosia, Asesor i Tekla, Rejent i Telimena – trzy pary ślubne.
Weszła druga para narzeczonych: Asesor z Teklą Hreczeszanką. Trzecia para Rejent z Telimeną nie pojawiają się, on zgubił na łące obrączki i szuka ich, Telimena nie może zakończyć toalety – w znaczeniu ma problem z ubiorem, z suknią.
Streszczenie
Oprac.Księga 1Księga 2Księga 3Księga 4Księga 5Księga 6Księga 7Księga 8Księga 9Księga 10Księga 11Księga 12EpilogJacek SoplicaOpisyTekst