Zignoruj punkty – zobaczysz mini streszczenie.
1. Edyp pyta Kapłana, jaki jest powód zebrania się ludzi i wznoszonych modłów. Kapłan modli się do bogów władających krainą, skarżąc się na „klęski i krwawą pożogę, żniwo śmierci” [wers 24], jakie zbiera w Tebach.
2. Kreon zna już przepowiednię, był w Delfach u wyroczni. Dowiedział się, iż wszelkie plagi tebańskie wynikają z faktu, że nie pomszczono śmierci poprzednika Edypa, pierwszego męża Jokasty Lajosa i króla Teb.
3. Edyp zwraca się do tłumów prosząc, aby jeśli kto zna morderców Lajosa, niech powie ich imiona. Rzuca klątwę – nakaz na lud, aby przed mordercą Lajosa zamknął drzwi [241], by nikt go nie wpuścił do swego domu, ma on zaznać nędzy i pogardy.
4. Tyrezjasz zna prawdę i nie jest to wiedza wdzięczna dla niego, ale mimo to przybył do Edypa, aby powiedzieć prawdę. Edyp dopytuje się, dlaczego Tyrezjasz nie chce wyjawić prawdy?
5. Wybucha kłótnia, ślepiec wskazuje mordercę Lajosa, a jest nim Edyp [362]. Oburzony Edyp zaczyna podejrzewać, że Tyrezjasz nie wypowiada przepowiedni Apolla, ale spiskuje z Kreonem przeciwko Edypowi [378].
6. Kreon żali się zebranemu ludowi z powodu podejrzeń o zdradę ze strony Edypa. Chór łagodzi sytuację stwierdzeniem, iż Edyp był bardzo rozgniewany i rzucał oskarżenia pod wpływem emocji. Kreon nie miał nic wspólnego z przepowiedniami Tyrezjasza.
7. Chór żąda od Edypa, aby przyjął usprawiedliwienia Kreona, który powołał się na bogów, że mówi prawdę. Edyp uznaje to żądanie za potwierdzenie jakoby zabójcą Lajosa jest on – Edyp. Zgadza się nie zabijać Kreona, wygania go[644].
8. Jokasta wyjaśnia, że Apollo przepowiedział Lajosowi śmierć z ręki własnego syna a przepowiednia nie spełniła się. Próbuje uspokoić męża.
9. Edyp zwierza się Jokaście [770] swoje życie, jak to urodził się w Koryncie Polybosa i Merope na dworze; pewnego razu jednak podczas uczty jeden z biesiadników powiedział, że Edyp jest podrzutkiem. Mówi jej też o zabójstwie, jakiego dokonał, idąc do Teb.
10. Lud Koryntu chce wybrać Edypa na króla po śmierci Polybosa. Edypa uważała go za swojego ojca i nie chciał wracać tam z powodu przepowiedni. Posłaniec oświadcza, iż nie musiał się martwić o wypełnienie przepowiedni, ponieważ władca Koryntu nie był jego ojcem. Posłaniec pamięta, jak przyniósł go pasterz.
11. Przybywa sługa Lajosa. Starzec pod wpływem Posłańca znanego z młodości rozpoznaje w Edypie dziecko przekazane przez Jokastę na stracenie, uratowane przez Posłańca i zaniesione do Koryntu. Edyp domyślił się już całej prawdy, jest załamany [1181].
12. Z ust Posłańca dowiadują się o śmierci Jokasty, która popełniła samobójstwo, gdy okazało się, iż Edyp jest jej synem. Chór użala się nad nią. Bardzo cierpiała targała się za włosy [1240] wzywając Lajosa.
13. Edyp wziął dwie złote spinki z szat Jokasty i wbił w swoje oczy, które do tej pory nie widziały [1270]. Wyrusza na tułaczkę.