Antygona Epeisodiony 3-5 -

Oprac.Epeisodiony 1-2 Epeisodiony 3-5 Int./Char.Plan/Mini

EPEISODION III

W rozmowie Kreona z Hajmonem poznajemy oblicze króla. Uważa on, iż Antygona postąpiła źle i powinna spotkać ją kara śmierci. Wyraża nadzieję na jednomyślność i zrozumienie syna. Hajmon uznaje jego prawa do rządzenia w taki sposób, jak to czyni, lecz zwraca uwagę na odczucia ludzi żyjących w Tebach.

Podziwiają oni Antygonę za ów heroiczny czyn, bo jest to dowód jej wiary i miłości do brata. Kreon nie chce słuchać argumentów Hajmona i wszczyna kłótnię, podnosi głos, ponieważ sam nie potrafi znaleźć logicznych wyjaśnień podważających opinię księcia.

W końcu i Hajmon podobnie jak wcześniej Antygona zarzuca ojcu tyranię. Ostrzega jednocześnie, iż jeśli Antygona zginie, to on zginie wraz z nią, popełniając samobójstwo. Kreon lekceważy jego słowa a jego złość staje się chorobliwa i impulsywna. Pragnie natychmiast na oczach syna wydać wyrok na Antygonę. Każe ją przyprowadzić i wpada na pomysł, by zmienić formę wykonania wyroku śmierci.

Ze strachu przed bogami, którzy źle patrzyli na zabójstwa w rodzinie, nakazuje zamurować dziewczynę żywcem w grocie zamiast ukamienowania. Chce też zostawić jej przy tym trochę jedzenia, aby przez jakiś czas mogła tam żyć w grocie.

STASIMON III

Chór przedstawia miłość Antygony i Hajmona. Mówi o wielkości ich uczucia. Następnie chór informuje widzów o prowadzeniu Antygony przez strażników do groty. Ma w niej umrzeć.

EPEISODION IV

Jest tu pieśń pożegnalna. Widzimy w niej prowadzoną na śmierć Antygonę. Dziewczyna modli się do bogów i prosi o wyrozumiałość mieszkańców Teb. Żałuje, że odchodzi bez skosztowania małżeńskiego życia, ale nie miała na to wpływu. W tym czasie Kreon jest zupełnie pozbawiony uczuć i zależy mu na zakończeniu egzekucji, pogania strażników.

STASIMON IV

Likurg, Danae, synowie Fineusa to imiona pojawiające się w przemowie chóru. Ludzie ci zginęli w podobny sposób do Antygony. Widzimy wchodzącego na scenę mędrca i wróżbitę, niewidomego Tejrezjasza.

EPEISODION V

Tejrezjasz ostrzega Kreona przed reakcją bogów. Śmierć Antygony może pociągnąć za sobą śmierć Hajmona oraz niełaskę dla Teb. Kreon będzie za to osobiście odpowiedzialny. Król jednak ignoruje przestrogi wróżbity. Jest w stanie nawet oskarżyć go przekupstwo, ale gdy dochodzi do kłótni, prosi o radę starszyznę. Ci zaś proszą o łaskę dla córki Edypa i o pogrzeb dla Polinejkesa. Kreon przytomniej i opuszcza go złość. Zgadza się odwołać wyrok na Antygonie.

STASIMON V

Chór prosi – modli się do Bakchusa (Dionizosa – swojego patrona) o pomoc.

EXODOS

Kreon dowiaduje się od Posłańca, iż po zamknięciu Antygony w grocie Hajmon – syn Kreona popełnił z rozpaczy samobójstwo. Posłaniec ze szczegółami opowiada, był przy tym, gdy Hajmon przyszedł pod grotę. Zwalono głazy i zobaczył Antygonę, która popełniła samobójstwo, wieszając się. Do groty przyszedł także Kreon.

Oburzony śmiercią ukochanej Hajmon porwał miecz i zamachnął się na swojego ojca, ale tamten uchylił się, uciekł. Wówczas to Hajmon odebrał sobie życie, wbijając miecz w bok. Matka Hajmona Eurydyka słuchała tych relacji z wielkim żalem w sercu. Ona również popełniła samobójstwo, przebijając się mieczem. Umierając, przeklinała męża.

Kreon jest zrozpaczony a chór śpiewa pochwałę mądrości, krytykę pychy. To właśnie pycha zgubiła Kreona, zginęli przez to jego syn Hajmon i żona Eurydyka.